Transitiespijt: ''Woord van het Jaar''.
Gisteren kwam het opvallende nieuws naar buiten dat Van Dale de verkiezing voor het Woord van het Jaar heeft geannuleerd. Deze jaarlijkse traditie, waar velen naar uitkijken, werd abrupt stopgezet vanwege de mogelijke winnaar: het woord “transitiespijt.” Volgens Van Dale zou de verkiezing te veel controverse hebben opgeleverd. Dit besluit roept echter meer vragen op dan het beantwoordt. Is dit een poging om een lastig onderwerp te ontwijken? Of een voorbeeld van hoe snel men tegenwoordig zwicht voor druk?
De Roze Leeuw riep via X.com haar volgers op om te stemmen op het woord “transitiespijt,” een oproep die massaal werd opgevolgd. Dit werd zelfs bevestigd door de directeur van Van Dale in een interview met De Telegraaf. Lees hier het volledige artikel met onze reactie.
Een Onlogische Beslissing
Het woord “transitiespijt” verwijst naar spijtgevoelens na een medische of sociale transitie rond genderidentiteit. Het is een onderwerp dat gevoelig ligt, maar dat ook een realiteit weerspiegelt die niet genegeerd kan worden. Bij De Roze Leeuw vonden we dit woord zo belangrijk dat we onze volgers op X.com opriepen om op dit woord te stemmen. Niet om te provoceren, maar omdat het een onderwerp is dat een constructief gesprek verdient.
Het is geen aanval op de transgendergemeenschap, maar juist een erkenning van de diversiteit aan ervaringen. Voor sommigen is transitie een bevrijding, voor anderen blijkt het niet de oplossing te zijn die zij zochten. Dat deze ervaringen bestaan, maakt “transitiespijt” tot een belangrijk gespreksonderwerp.
Vrijheid van Discussie
De Roze Leeuw vindt deze situatie een zorgwekkend voorbeeld van hoe maatschappelijke discussies worden gesmoord uit angst voor controverse. In een vrij land zouden moeilijke onderwerpen juist bespreekbaar moeten zijn, ook als ze gevoelig liggen. Het annuleren van de verkiezing laat zien dat we helaas steeds vaker kiezen voor de weg van de minste weerstand.
Woorden zoals “transitiespijt” zijn belangrijk omdat ze ons iets vertellen over wat er leeft in de samenleving. Het vermijden ervan helpt niemand. Sterker nog, het zorgt juist voor meer polarisatie en wantrouwen.
Conclusie
Door de verkiezing stop te zetten, heeft Van Dale een signaal afgegeven dat complexe onderwerpen voor hen te moeilijk zijn om te bespreken. Dit is niet de weg vooruit. We moeten juist durven praten over wat gevoelig ligt, zodat we kunnen leren en groeien. Het annuleren van de verkiezing is een gemiste kans. Het geeft niet alleen blijk van hypocrisie, maar versterkt ook het idee dat bepaalde stemmen simpelweg niet gehoord mogen worden. Laten we hopen dat deze discussie leidt tot meer openheid en begrip in plaats van het tegenovergestelde.
