Meer aandacht leidt tot meer agressie – tijd voor een andere aanpak
In de samenleving lijkt steeds meer aandacht te gaan naar LHBTI+-thema’s, maar deze overdreven zichtbaarheid heeft ongewenste effecten. Waar veel Nederlanders in het algemeen totaal geen problemen hebben met mensen met een andere geaardheid, groeit er wel degelijk een irritatie over de continue aandacht die hiervoor wordt opgeëist. De drang om gezien te worden als ‘anders’ en te vragen om acceptatie stuit steeds vaker op weerstand. Niet de geaardheid an sich roept afkeer op, maar de obsessieve aandachtsdrang, het voortdurend willen worden bestempeld als iets bijzonders.
Daarnaast zijn er bepaalde groepen binnen onze samenleving, zoals mensen met een biculturele achtergrond, die uit geloofsovertuiging afkeurend staan tegenover LHBTI+-personen. De constante zichtbaarheid en aandacht rondom deze thema’s bevestigen juist hun negatieve opvattingen. In hun ogen wordt hiermee een zwakke en goddeloze levensstijl gepromoot – precies het beeld waartegen zij al van oudsher negatief aankijken. Het effect? De bestaande negatieve houding wordt alleen maar verder versterkt.
Deze dynamiek is onwenselijk en kan niet langer worden genegeerd. Het huidige beleid, dat steeds inzet op meer zichtbaarheid en nadruk op seksualiteit, werkt averechts. Het voedt de kloof in de samenleving en draagt volgens De Roze Leeuw zelfs bij aan meer agressie en afkeer tegenover de LHBTI+-gemeenschap.
De visie van De Roze Leeuw
De Roze Leeuw pleit voor een andere, bescheidener aanpak. Het is tijd om te stoppen met de overmatige focus op seksuele voorkeur en om het gesprek juist te richten op wie wij zijn als mensen – niet als symbolen van een geaardheid. De overmatige aandacht voor onze seksuele voorkeur is niet alleen onnodig, maar ook ordinair. Wij zijn zoveel meer dan enkel onze intieme voorkeuren. Wij zijn individuen met hobby’s, vrienden, werk, sport en familie. Onze seksualiteit definieert ons niet, en dat zou ook niet het centrale punt moeten zijn in de discussie over wie wij zijn als mensen.
Een pleidooi voor verandering
Het is tijd voor een koerswijziging. Laten we niet langer alles inzetten op zichtbaarheid, maar juist kiezen voor waardigheid en zelfrespect. Wij verdienen het om niet alleen gezien te worden door de bril van seksuele voorkeur. Een samenleving waarin iedereen zichzelf kan zijn, vrij van hokjesdenken en stereotypering, is mogelijk – maar alleen als wij stoppen met deze eenzijdige, aandachtszoekende aanpak.
Laten we onze aandacht verleggen naar wat ons bindt als mensen. Alleen dan kunnen wij écht de verbinding in onze samenleving herstellen.
