Nederland is wakker, maar wil niet zien
In de afgelopen jaren is de zichtbaarheid van de LHBTI+ gemeenschap in Nederland enorm toegenomen. Regenboogvlaggen wapperen op steeds meer plekken, parades vullen de straten, en symbolen van inclusie en diversiteit worden overal getoond.
Hoewel deze zichtbaarheid bedoeld is om acceptatie en tolerantie te bevorderen, bereikt het steeds vaker het tegenovergestelde. Regenboogvlaggen worden beklad en veel mensen laten weten dat ze het beu zijn. Niet omdat ze tegen de LHBTI+ gemeenschap zijn, maar omdat het hen opgedrongen wordt.
Nederlanders zijn van oudsher geen volk dat intolerant of bekrompen is. Integendeel, Nederland heeft in de geschiedenis altijd een open houding aangenomen ten opzichte van nieuwe ideeën en culturen. Dit wordt prachtig geïllustreerd door het feit dat Nederland, in de 17e eeuw, als enige land ter wereld handel mocht drijven met het afgesloten Japan. Terwijl grootmachten zoals Spanje, Engeland en Portugal werden buitengesloten, mochten de Nederlanders wél naar Japan komen. Waarom? Omdat Nederland zich niet bemoeide met de Japanse religie of cultuur, maar simpelweg zaken wilde doen. Deze nuchtere en open houding heeft Nederland altijd succesvol gemaakt.
Vandaag de dag is deze Nederlandse openheid echter een probleem aan het worden. Waar vroeger ‘leven en laten leven’ het credo was, wordt de gewone Nederlander nu geconfronteerd met een agenda die hem of haar vertelt dat er iets mis is met de eigen houding. Door de constante aanwezigheid van regenboogsymbolen en campagnes wordt de indruk gewekt dat de bevolking intolerant zou zijn, terwijl dit helemaal niet het geval is. Mensen worden moe van de constante zichtbaarheid en het gevoel dat hun mening en ervaring niet meer meetelt.
Wat hierbij ook meespeelt, is dat Nederland steeds meer mensen toelaat uit landen waar de normen en waarden haaks staan op de onze. Deze migranten komen uit culturen waarin tolerantie voor LHBTI+ gemeenschappen nauwelijks bestaat, en de botsing met de westerse waarden zorgt voor extra spanning.
Nederland is in slaap gevallen. De tolerantie die ons land ooit kenmerkte, wordt nu een gevaar. De bevolking wordt in slaap gewiegd met het idee dat alles wel goed komt, terwijl de maatschappelijke onvrede onder de oppervlakte groeit. Wanneer mensen het gevoel hebben dat hun zorgen niet serieus worden genomen, zal de spanning uiteindelijk exploderen. Dat is het gevaar waar Nederland nu mee te maken heeft: een sluimerende onvrede die steeds groter wordt, gevoed door het gevoel dat hun eigen waarden worden ondermijnd.
De oplossing ligt in het herontdekken van de Nederlandse waarden van vrijheid. Het wordt tijd dat we weer trots zijn op die identiteit en de kracht van onze geschiedenis. Alleen dan kunnen we voorkomen dat Nederland in de komende jaren verder afglijdt en de spanningen nog verder oplopen.
