In een tijd waarin de wereld in snelle verandering is, ligt de waarde van het herinneren en respecteren van het verleden zwaarder op ons dan ooit tevoren. Dodenherdenking is niet louter een terugblik op tragische gebeurtenissen, maar vormt een cruciale brug tussen verleden en heden, tussen militairen en burgers.

We leven in een tijdperk waar vrede vaak als vanzelfsprekend wordt gezien. Maar hoe vaak staan we daadwerkelijk stil bij de echte kostbaarheid ervan? Onze geschiedenis is doordrenkt met verhalen van dappere individuen die hun leven hebben geriskeerd en opgeofferd voor de vrede die we nu genieten. Zij zijn de stille getuigen van het immense belang van vrede en vrijheid.

Onze veteranen vormen de levende herinneringen aan deze offers. Hun verhalen en ervaringen zijn een tijdscapsule, een waarschuwing en tegelijkertijd een boodschap van hoop. Ze herinneren ons eraan dat vrijheid niet gratis is. Het is dan ook onze plicht als samenleving om te luisteren, te leren en te danken.

In het koesteren van vrede mogen we nooit vergeten dat dodenherdenking niet alleen gaat over stilstaan bij het verleden. Het is een erkenning van offers, een belofte om niet te vergeten en een kans om bruggen van begrip en dankbaarheid te bouwen. Wij zetten deze traditie met respect en toewijding voort.