ONDER VUUR!
Nu, het is me het weekje wel voor rechts georiënteerde mensen…. We liggen onder vuur. Nu ja, niet wij van De Roze Leeuw, maar wel degenen die we in zekere zin als onze bondgenoten in de strijd mogen beschouwen. Onder vuur dus. Wat al een tijdje zo was, maar er zijn van die momenten dat de aap uit de mouw komt, en links en woke hun ware gelaat tonen. Ik doel op de volgende zaken.
Ik las het in het Reformatorisch Dagblad, waarop ik sinds 1 ½ jaar geabonneerd ben. Christelijk, conservatief en genuanceerd. Het volgende bericht: VVD-kamerleden willen dat minister Paul onderzoekt of de stichting ‘Civitas Christiana’ verboden kan worden. In Frankrijk is dat al zo, en dat lijkt deze VVD’ers wel een aantrekkelijke gedachte. VVD. Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Hóe dan?!!
Civitas Christiana van Hugo Bos is een conservatief christelijke stichting die opkomt voor de traditionele waarden en cultuur van ons land en volk. ‘Cultuur onder vuur’ en ‘Gezin in gevaar’ zijn onderdeel deze stichting. Middels petities wordt actie gevoerd. Onder meer tegen de ‘Week van de Lentekriebels’ is een flyer verspreid die scholen oproept om niet aan genoemde week mee te doen.
De betreffende VVD-ers willen onderzocht hebben of scholen zich door wat zij noemen de “dwingende ideologische agenda” van Civitas Christiana geïntimideerd hebben gevoeld.
De betreffende VVD-ers willen onderzocht hebben of scholen zich door wat zij noemen de “dwingende ideologische agenda” van Civitas Christiana geïntimideerd hebben gevoeld.
Nu lijkt mij de intimidatie en de ideologie mij vooral te komen uit de richting van degenen die de Week van de Lentekriebels promoten, en enig tegengeluid van een stichting als Civitas Christiana is in een democratie alleen maar gewenst.
Maar goed. Zo gaat het momenteel niet in ons land.
Nu ben ik het ook niet altijd eens met Hugo en zijn stichting, zeker niet als het om hun visie op homoseksualiteit gaat. Maar als liberalen vragen om een verbod? Ik vind het te gek voor woorden. We moeten maar hopen op voldoende wijsheid bij minister Paul om het verzoek tot onderzoek te negeren en zeker niet op een verbod aan te sturen.
Dan: Dries van Langenhove, de Belgische politicus, lang gelieerd aan ‘Vlaams Belang’, maar tegenwoordig zich beperkend tot het leiding geven aan de jongerenbeweging ‘Schild en Vrienden’. Dries is door de Gentse rechtbank veroordeeld tot 16.000 euro boete, een jaar cel en tien jaar lang politieke uitschakeling. Reden: memes op een besloten appgroep van Schild en Vrienden die antisemitische en racistische inhoud zouden bevatten. Niet eens van de hand van Dries, maar van anderen.
Ook deze uitspraak acht ik, net als het bovenstaande rond Hugo Bos, overduidelijk politiek gemotiveerd. Een besloten appgroep. Dat is in mijn beleving iets als een huiskamer. Daar mag je zeggen wat jij vindt. En een overheid of rechter heeft daar naar mijn mening niets te zoeken. Het doet denken aan afluisterapparatuur in je eigen huis, zoals men dat in communistische landen als de DDR vond, en elders nog steeds vindt.
Nu moet ik persoonlijk niets van antisemitisme hebben. In het conflict Israël-Hamas sta ik evenzeer aan de kant van Israël als de PVV en de SGP.
Heel erg pro-Israël dus. Maar jongens daar in Gent: beslóten app-groepen.En dan zó’n straf voor Dries. Doe even normaal….
Veel erger vind ik het openlijke antisemitisme van linkse lieden met Palestijnen-sjaaltjes, samen met islamitische jongeren en ouderen, zoals we afgelopen weekend weer zagen in Amsterdam, bij de opening van het Holocaustmuseum. Dán is antisemitisme blijkbaar geen probleem. Burgemeester Halsema vond alles best, ook nog gesteund door onze demissionair premier Rutte.
En dan nog Andrew Tate met zijn compagnon. Gearresteerd in Roemenië, op grond van een uitleveringsverzoek van Groot-Brittannië. Nu weet ik niet veel van Tate, en er zal best wel wat gebeurd of aan de hand zijn. Maar wel weet ik dat hij duidelijk uitkomt voor zijn traditionele visie op de verhouding man-vrouw. Hij verzet zich daarbij fel tegen de zich opdringende en intimiderende woke-ideologie.
En daarin vindt hij de Roze Leeuw zeker aan zijn kant. Zoals u allen intussen wel weet.
Kortom: we liggen onder vuur.
Net als onze cultuur.
En het gezin.
En nog heel veel meer.
Wij zetten onze strijd voort, zou ik zeggen.
We zijn Leeuwen, per slot van rekening.
Ron.