De verkiezing tot ‘Miss Nederland’ van Rikkie Kollé leidt tot heel wat reacties.
Ik heb erg geaarzeld of ik ook een duit in het zakje zou moeten doen. Ik hoef niet overal wat van te vinden. En wat moet ik als homoseksuele man met een ‘Miss-verkiezing’. Toch vind ik er wat van, deze keer, ik kom er niet onderuit.
Heb ik er verstand van, wat een ‘mooie vrouw’ is?
Nee, niet direct, maar juist door de afstand die ik ervaar kan ik het toch wel een beetje objectief beoordelen. Nu heb ik geen afbeeldingen van de andere kandidaten gezien, alleen wat foto’s van Rikkie. En hoewel hij/zij er ongetwijfeld beter uitziet dan ik, kan ik mij met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat zij nu de mooiste vrouw van Nederland is. En nu weet ik ook wel dat bij de verkiezing tot ‘Miss’ meerdere aspecten meespelen dan alleen het uiterlijk, maar: het oog wil toch ook wat.
Ik heb niets op Rikkie tegen overigens. Met alles wat je van transseksualiteit en transities kunt vinden, deze mensen hebben het over het geheel genomen niet makkelijk (gehad) met hun man- of vrouw-zijn. En als jij je dan weet op te werken tot uiteindelijk ‘Miss’, dan is dat op zijn minst bewonderenswaardig. Je moet maar durven!
Haatberichten aan haar adres gericht keur ik dan ook af. Zoals ik alle haatberichten afkeur. Zij heeft op z’n hoogst handig geprofiteerd van de transgender-hype, voor haar persoonlijke overwinning. Die haar hoe dan ook veel aandacht en wellicht ook veel aanbiedingen en dus ook geld oplevert.
Waar ik meer moeite mee heb is de transgenderlobby, die op zijn beurt handig wil profiteren van deze Rikkie, en maar wat trots loopt te wezen dat ze nu ook het vrouwelijke bastion van de Miss-verkiezing hebben veroverd.
En daar zit ‘m de kneep. Bij die transgender-lobby, of moeten we zeggen: transgender-gekte van de laatste tijd.
Iedereen kan zien dat Rikkie niet de mooiste is.
Als zij geen transvrouw was, maar gewoon vrouw, had zij deze Miss-verkiezing nooit gewonnen. En daar komen de haatberichten naar mijn mening ook vandaan. Mensen hebben over het geheel genomen niets tegen Rikkie persoonlijk, maar ze zijn het zat om ook bij dit triviale fenomeen als een Miss-verkiezing weer voor de gek gehouden te worden. Ik zei al: ik heb er geen verstand van. En ik heb dan ook geen idee hoe de uitslag van zo’n verkiezing tot stand komt: via een jury van deskundigen, of vanuit ‘het publiek’. Maar de beoordelaars hebben zich hoe dan ook laten gebruiken door een ideologie, de woke-ideologie die alles wat afwijkt wil bevoordelen.
Ik zie parallellen. Met het Songfestival, waar na het uitbreken van de Oekraïne-oorlog natuurlijk Oekraïne het festival wint. Met het beste liedje? Welnee. Het is politiek, het is ideologie, het is doorgestoken kaart. Parallellen ook met sollicitatieprocedures ook, waar in de vacature niet de beste gekozen wordt, maar degene die het meest bijdraagt aan meer diversiteit en inclusie. Ik zou niet om zo’n reden in een vacature gekozen willen worden. Ik zou als land niet om die reden het Songfestival willen winnen. Ik zou ook om reden van trans-zijn niet een Miss-verkiezing willen winnen, of een Mister-verkiezing vanwege mijn homo-zijn. Ach, ik ben hoe dan ook kansloos. Maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Dat zaken wel zo lopen, betekent voor mij dat het goed ‘Miss’ is in Nederland. En niet alleen op dit terrein. Een Miss-verkiezing zal me worst wezen. Maar het feit dat een lobby, een pressiegroep zó grote invloed kan hebben, baart me grote zorgen. Ik zal er geen haat-mail om versturen. Dit is ook geen haat-column. Wel hopelijk eentje van nuchterheid en realiteitszin, die onze Roze Leeuw zo kenmerkt.
Tekenend is de reactie van Transgender Nederland op de haatmails. ‘Zo zien we, dat er nog heel wat werk verricht moet worden’. Met andere woorden: we moeten nóg meer pushen, lobbyen etc. Ik zou zeggen: juist dat ge-push leidt tot de negatieve reacties. Wat er te doen is, is stoppen met dat gedram.
Is dat ‘victim-blaming’? Mwah, misschien een beetje. Maar een ‘victim’ (niet Rikkie, maar de transgenderbeweging) heeft soms zelf wel schuld aan de agressie die wordt opgeroepen. Zo nuchter en realistisch moeten we ook hierin zijn.
Ron.
