De vrijheid van onderwijs staat nog steeds onder druk. Het befaamde ‘artikel 23’ van onze Grondwet heeft als kern: mensen mogen een school oprichten waar aan hun kinderen onderwijs wordt gegeven op basis van de levensbeschouwing die zij hebben.
Zo zijn er naast openbare scholen ook katholieke, protestants-christelijke, gereformeerde, reformatorische, islamitische en vrije scholen.
Toch nog altijd omstreden. Want al dit onderwijs wordt bekostigd uit belastinggeld. Er zijn er die vinden dat alleen ‘openbaar onderwijs’ zo betaald mag worden. Immers: openbaar onderwijs ‘is er voor iedereen’ en ‘maakt geen onderscheid’. Zij vergeten echter dat er katholieke, protestantse etc. mensen zijn die daar heel anders over denken. Zij betalen ook belasting, en betalen ook mee aan openbaar onderwijs waar ze geen gebruik van maken.
We staan dus quitte. Je zou ook kunnen zeggen: het is een patstelling. Tot nu toe is er aan deze onderwijsvrijheid nog niet getornd. Maar dat kan zomaar veranderen.
Waar het mij, en ‘De Roze Leeuw’ echter om gaat is dit: het principe dat het de ouders zijn die bepalen welk onderwijs er aan hun kinderen gegeven wordt. Kinderen en jongeren brengen een groot deel van hun leven op school door.
De levensvisie daar mag zo veel mogelijk aansluiten bij wat men in het gezin mee wil geven. En: de overheid moet zich daar zo min mogelijk mee bemoeien!
Het ‘ge-bemoei’ (om het maar op z’n Tineke Schoutens te zeggen) neemt de laatste tijd helaas groteske vormen aan. De woke-ideologie van inclusiviteit en diversiteit laat zich niet stuiten.
Vooral op het gebied van gender kent de bemoeizucht geen grenzen. Denk aan ‘paarse vrijdag’: al op de basisschool wordt aan de kinderen bij seksuele voorlichting de fluïditeit en veranderbaarheid van gender bijgebracht. Of je een jongetje of een meisje bent staat niet meer vast.
Als jij je anders voelt, dan kun je veranderen. Kinderen worden zo in onzekerheid gebracht, met gevolgen die zij (en wij!) nog niet kunnen overzien.
Levensgevaarlijk! Stel dat ik als onzeker jongetje destijds op de basisschool deze richting was ingeduwd. Dan had ik nu met een omgebouwd lichaam gezeten. Ik moet er toch werkelijk niet aan denken….!
In het hoger onderwijs gaat de bemoeienis nog verder. Via ‘burgerschapsvorming’ wordt de woke-ideologie min of meer afgedwongen. Tot aan universiteiten toe zien docenten zich geconfronteerd met woorden en uitdrukkingen die ze niet meer mogen bezigen, omdat anders minderheden zich gediscrimineerd zouden kunnen voelen.
Zo ontstaan angstcultuur, zelfcensuur en cancelling, daar waar vrije wetenschap beoefend zou moeten worden.
De Roze Leeuw verzet zich tegen dit alles. Wij zijn geen slachtoffers, geen minderheid die beschermd moet worden, en waarvoor anderen zich in bochten moeten wringen. Wij hoeven zéker niet geleid te worden naar ‘transitie’ omdat dat volkomen normaal zou zijn. We zijn mens, we zijn man, we zijn vrij.
Overheid, laat het onderwijs vrij, en hou op met dat ge-bemoei!
RON
